Sen çocukken de böyleydin

Çok garip bir gün geçiriyorum ve bu kadar garipliği bir yazıyla taçlandırmak gerek diye düşündüm güzel blog , cici blog.
Hayatta geçirilebilicek en boş tatillerden birini geçirmenin vermiş olduğu o garip şey artık yok bende. Son 2 haftayı çok süpersonik olmasada sikimsonik olarakta geçirmedim , kardeşimleydim. Onun gidişi yıllar geçtikçe nedendir bilmem şarap gibi daha çok koyuyor. Artık gitmesin hep burda kalsın diyorum içten içe. Bana söylediği gibi hayatta hiç bir kadın beni onun kadar sevmicek ve bunu içten içe bildiğim için gitmesini istemiyorum , olabilir.
Ama hayatta her şey istediğimiz gibi olmuyor değil mi ? :)
İlk dönem yeterince beni yatmaya şevketmemiş gibi davranan okulum bu dönem haftanın 3 (üç) gününü boş bırakarak bana kıyağın tillahını yapmıştır.
Şimdi konumuza gelicek olursak ben tatilde çok fazla gözlem yaptım , gereğinden fazla hem de ve katlanamadığım şeyleri belirledim.Bazılarının açıklaması yok , bazılarının bana göre açıklaması var ama bunlar böyle şeyler işte ;
-Otobüste yüksek sesle konuşan insanlar.
-Her durumda kendini haklı göstermeye çalışan insanlar.(1-Ben)
-Burnu suratına uygun kaçmayan insanlar.(Evet çok kötüyüm)
-Recep Tayyip Erdoğan (Sorry bro)
-Söylediğin şeyi sana tekrar aynı anlama gelicek cevabı veridircek şekilde sorulan sorular.
-Sabit fikirliler.
-Karşısındakini dinlemeyi bilmeyenler , bu nezaketi gösteremeyenler.(kısmen ben)
-Sorumluluktan kaçanlar.(Mavi ekran)
-Yüksek sesle kahkaha atanlar.
-Yolda el ele yürüyen kızlar.
Bir de son olarak boş konuştuğumu farkettiğim an kendimden öyle bir nefret ediyorum ki sabo terlikle ağzıma vurasım geliyor. Gerçekten çok boş konuşuyorum bazen , hoş herkes konuşur boş boşta bunu farkettiğin zaman kendine duyduğun iğreti , işte o paha biçilemez.
Kimse birbirinden ayrılmasın , sevenler bir , gönüller hoş olsun.
Ben galiba büyüyorum.