geri dönüşlerin hastasıyız

izmir'e gelemeyeli 4 ay kadar oldu , hiç bu kadar ayrı kalmamıştım yaşadığım şehirden. 1997 yılında geldiğim izmir'den en fazla 1-2 ay uzak kaldım o da geçen sene , sanırım ben İzmir'i özledim. Anne , baba özlemi niyeyse ben de gelişemeyen bi olgu fakat yakın dediğim insanları , şu sahilde oturup içmesini , ara sokaklarında yürümesini , her köşesine bir anı bırakmayı özlemişim arkadaş.

İzmir'i özlemenin ötesinde Karşıyaka'yı özlemişim. Uzakta olunca başka ellere anlatamıyorsun Karşıyaka'nın neden bu kadar özel olduğunu , anlamıyorlar bi türlü ama olsun , kimse anlamasa bile ben yine Karşıyaka'lıyım.

Geri dönüşlerin hastasıyız da , mola sürecinde yine yeni yeniden mottosuyla yola çıktım , yine yanıldım. Aldandım iki çift güzel söze seviyesine erişemediğim için sıkıntı yok çok şükür.

Bu arada çok enteresan bir gelişme oldu ki bunu en iyi burada paylaşabilirim sanıırm. Düzenli olarak bahis oynayan bir insanım , spor organizasyonlarının aşağı yukarı hepsini takip etmeye çalışırım şöyle ya da böyle , internette önce zaytung haberi sandım ancak değilmiş , bizim lisenin adı değişmiş. Evet o hiç özlemediğim , muhtemelen önünden geçmeyeceğim lisemin adı değişmiş, bahanesi de öğrencileri kumar oynamaya teşvik etmesiymiş.

Xmass zamanı yavru vatan Kıbrıs'ta idim , haliyle casinoya da gittim. Benden başka Milli Piyango Anadolu Lisesi mezunu yoktu bulunduğum yerde , bazı teyzeler vardı ama onların Milli Piyango Lisesi kurulduğunda da torunları vardır , o kadar yaşlılardı. Neyse bahis kötü bir şeydir deyip gülelim bu habere de ... inceden inceden yine siksinler bizi.