canım sıkılıyor. 5 yıl oldu kocaeli'ye geleli. hayatımda bir sürü şey yaşadım , bir sürü insanlar geçti gitti. iyi kötü herkesi bir yeri oldu , kimisine az , kimisine gereğinden çok fazla değer verdim.her sene klasikleşen kış gelir caner depresyona meyillenir seanslarını yaşamaktayım yine , geçmedi bir türlü bu şehrin havasından gelen şu iğrenç hissiyat.aslında hayatımın kötü gitmesi için gerekli hiç bir şey yok ama aynı zamanda iyi gitmesi için bir nedenim de yok. bunun sebebi benim sanırım , hep hayatımı birine odaklamaya meyilli oluşumdan öte geliyor bu yalnızlık ve kaybetmişlik hissi.geçtiğimiz yıl hayatımın en enteresan yılıydı , beni fazla tanımayan ne yaşadığımı bilmeyenler için , uzun mesafeli yurtdışından bir ilişki yürütmeye çabaladım geçtiğimiz yılda , kendimi de salak bir şekilde ileride olabileceğine inandırdım bu hikaye adına , tabii ki olmadı.ilişkiler yürür ya da yürümez bu kimsenin tahmin edip öngörebileceği bir şey değil ama benim hatam sanırım , bazı şeylere kendimi fazla inandırmamla ilgiliydi. olmayacağını gördüğüm yerde geri adım atamamak da denebilir..
mete avunduk'un zamanında dediği gibi ,
her şey olur
her şey büyür
her şey biter
hayat kalır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder